تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
.webp)
احاديث جعلى در فضيلت قرائت قرآن
احاديث درباره فضيلت و عظمت قرآن، ثواب و پاداش خواندن قرآن به حدى است كه هر انسان متفكرى را به حيرت و شگفتى وا مى دارد.
از جمله اينكه: رسول خدا (ص) فرمود: «هر كس از قرآن يك حرف بخواند براى او يك حسنه و عمل نيك نوشته مى شود، و براى هر حسنه نيز ده برابر ثواب و پاداش داده خواهد شد. آنگاه رسول خدا افزود: «من نمى گويم «الم» يك حرف است بلكه الف يك حرف و لام حرف ديگر و ميم حرف سوم مى باشد».
______________________________
و يضي ء لأهل السماء كما يضي ء الكوكب الدرّي لأهل الأرض، و إن البيت الذي لا يقرأ فيه القرآن، و لا يذكر اللّه تعالى فيه تقل بركته، و تهجره الملائكة، و تحضره الشياطين.
شناخت قرآن(نجمى و هريسى)، ص: 27
اين حديث را، راويان اهل سنت نيز نقل كرده اند، چنانكه قرطبى در تفسير خود «1» از ترمذى و او نيز از ابن مسعود اين حديث را نقل نموده و كلينى هم
حديثى به همين مضمون از امام صادق (ع) آورده است.
اگر كسى به كتب احاديث مراجعه نمايد، اينگونه احاديث كه در فضيلت قرآن و ثواب آن و در خواص سوره ها و آيات نورانيش نقل گرديده است فراوان خواهد ديد.
در برابر اين همه احاديث صحيح و اصيل تعدادى روايت نيز از راويان دروغ ساز در فضيلت قرائت قرآن نقل گرديده است. اين دروغ سازان، احاديثى را كه درباره قرآن وارد شده است كم پنداشته از پيش خود حديثهاى ديگرى نيز ساخته و بر آنها افزوده اند، احاديثى كه نه مضمون آنها از طرف خداست و نه رسول خدا از آنها اطلاع دارد. اين دروغسازان عبارتند از: ابو عصمت فرج بن ابى مريم مروزى و محمد بن عكاشه كرمانى و احمد بن عبد اللّه جويبارى.
اتفاقا خود ابو عصمت به اين حقيقت اعتراف نموده است، آنجا كه از وى پرسيدند: چگونه توانستى درباره يكايك سوره هاى قرآن از عكرمه- كه با وى هم زمان نبودى- حديث نقل كنى كه او نيز از ابن عباس گرفته باشد؟
در جواب گفت: چون ديدم مردم از قرآن اعراض نموده و به فقه ابو حنيفه و مغازى محمد بن اسحق سرگرم شده اند، اين حديثها را براى خدا (قربة الى اللّه) از پيش خود ساخته، در اختيار مردم گذاشتم تا شايد كه مسلمانان را به خواندن قرآن وادار و تشويق نمايم.
______________________________
(1). تفسير قرطبى 1/ 7 و كتاب اصول كافى ابواب فضيلت قرآن.
شناخت قرآن(نجمى و هريسى)، ص: 28
عثمان بن صلاح درباره حديث معروفى كه به واسطه ابى بن كعب از رسول خدا (ص) درباره فضائل يكايك سوره هاى قرآن نقل گرديده است چنين مى گويد:
در اين حديث تحقيقى به عمل آمده است و نتيجه بدست آمده در اين تحقيق اين بود كه راوى حديث اعتراف مى كند كه:
اين حديث را من با گروه ديگرى به دروغ از پيش خود ساخته
و در دسترس مردم گذاشتيم.
بنابراين، واحدى و مفسرين ديگرى كه اين حديث را در تفاسير خود آورده اند راه اشتباه و خطا پيموده اند. «1»
از اين دروغسازان تعجب است كه با چه جرأتى به خدا و رسول او افترا مى بندند، سپس اين افترا و دروغ را وسيله تقرب به پيشگاه پروردگار مى شمارند.
آرى، چنينند اسراف كنندگان در گناه كه اعمال زشت آنان در نظرشان نيكو جلوه گر مى شود.
«كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ» «2»
نظرات شما عزیزان:
